ضم امین کیست؟ حدود اختیارات ضم امین

“ضم امین” فردی است که توسط دادگاه به منظور کمک و نظارت بر کار ولی قهری (مانند پدر یا جد پدری)، وصی (کسی که به موجب وصیت به عنوان سرپرست تعیین شده) یا قیم (کسی که دادگاه به عنوان سرپرست تعیین کرده) منصوب می‌شود، به خصوص زمانی که دادگاه تشخیص دهد که ولی، وصی یا قیم به تنهایی قادر به اداره کامل امور محجور (صغیر، مجنون یا سفیه) نیست یا بیم آن می‌رود که در مدیریت اموال یا امور او کوتاهی یا سوءاستفاده کند.

حدود اختیارات ضم امین به طور کلی به شرح زیر است:

1. اصل بر اقدام مشترک است: مهم‌ترین ویژگی و محدودیت اختیارات ضم امین این است که او به تنهایی اختیار تام ندارد. وظیفه اصلی او همکاری و اقدام مشترک با ولی، وصی یا قیم اصلی است. تصمیمات مهم، به ویژه در امور مالی و مربوط به اموال محجور (مانند خرید و فروش اموال غیرمنقول، سرمایه‌گذاری‌های کلان، اقامه دعوا و…)، باید با موافقت و امضای هر دو نفر (ولی/وصی/قیم اصلی و ضم امین) انجام شود.

2. نقش نظارتی:

ضم امین وظیفه دارد بر اعمال و تصمیمات ولی، وصی یا قیم اصلی نظارت کند تا از رعایت مصلحت محجور اطمینان حاصل نماید. او می‌تواند حساب‌ها و اسناد مربوط به اموال محجور را بررسی کند.

1. تعیین حدود اختیارات توسط دادگاه: در اینجا بهترین وکیل طلاق در اصفهان می گوید که دادگاه در حکمی که به موجب آن ضم امین را منصوب می‌کند، می‌تواند حدود دقیق اختیارات و وظایف او و نحوه همکاری‌اش با سرپرست اصلی را مشخص کند. ممکن است دادگاه برای برخی امور جزئی، اختیار مستقل به سرپرست اصلی بدهد، اما در مورد امور مهم، معمولاً بر لزوم اقدام مشترک تأکید می‌کند.

2. عدم اختیار در عزل سرپرست اصلی:

ضم امین اختیار عزل ولی، وصی یا قیم اصلی را ندارد. او تنها می‌تواند در صورت مشاهده تخلف یا عدم رعایت مصلحت محجور، مراتب را به دادگاه گزارش دهد تا دادگاه تصمیم مقتضی (که می‌تواند شامل عزل سرپرست اصلی باشد) اتخاذ کند.

1. عدم اختیار برای تصرفات مستقل در اموال: ضم امین به تنهایی نمی‌تواند اموال محجور را بفروشد، رهن بگذارد، هبه کند یا معاملات مهم دیگری نسبت به آن انجام دهد. این اقدامات نیازمند موافقت و اقدام مشترک با سرپرست اصلی و در بسیاری موارد، نیازمند کسب اجازه قبلی از دادستان یا دادگاه (بسته به نوع مال و معامله) است.

2. مسئولیت مشترک: در اموری که نیاز به اقدام مشترک دارد، ضم امین نیز به همراه سرپرست اصلی در قبال تصمیمات و اقدامات خود نسبت به محجور و اموال او مسئولیت دارد.

به طور خلاصه، اختیار اصلی ضم امین، نظارت بر عملکرد سرپرست اصلی و لزوم کسب موافقت او برای انجام اقدامات و تصمیمات مهم مربوط به محجور و اموال اوست. او به عنوان یک بازوی کمکی و نظارتی عمل می‌کند و اختیاراتش در چارچوب تعیین شده توسط دادگاه و با هدف اصلی حفظ حقوق و منافع محجور، به صورت مشترک با سرپرست اصلی اعمال می‌شود.